sevgili günlük,
içimde kalmasın da söyleyeyim. çocukken ustası ölmüş bir çocuğun hoplaya zıplaya yağ-bal satmaya devam etmesine (çocukların da bunu alkışlamasına) hep içerlemişimdir. ya adamın kürkünü okutmaya kalkmasına ne demeli? "satsam oradan cebime on beş lira girer" hesapları filan.
yağın batsın e mi?