Küçükken trapezci olmak isterdim, şimdi ise atlıkarıncanın dahi kendince tehlikeleri var gibi geliyor. Yavaş dönüyor gibi görünüyor ama aslında epey hızlı dönüyor, bir düşüp oraya buraya takılsan sürüklensen, kafana at düşse, gözüne atın kulağı girse, bir de atın yanında dönen ıvır zıvırlar var, o sıkışıklıkta ayağın sıkışsa kafan dönmeye devam etse, …ay çok fena, çok fena. Hayat tehlikelerle dolu. (Bir de atlar nereye gitsem bana bakıyor gibi... )
İyi ki çocukken pazar sabahı seyrettiğim filmlerin etkisiyle hayallerimin peşine takılmamışım sevgili günlük! Zaten sınava matematik puanıyla girmiştim ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder