Sevgili Günlük,
Dün sakin bir sokakta yürürken birden şarkı söylemeye başladım (hayır, "mevsimler yas tutup güller ağlasın"ı değil) Sonra kendimi şarkının ritmine kaptırıp hızlanarak yürümeye başladım. Artık iyice yüksek sesle söylüyordum. Adeta bir "Singing in the Rain" a'nı yaşıyordum sevgili günlük, bir sokak lambası görsem sarılıp çevresinde dönecektim (Yeşil, büyük çöp kutularından vardı ama)
Tam o sırada yan sokaktan biri çıktı, arkamdan yürümeye başladı. Şarkı söylemeyi kesemedim, ama aynı şekilde söylemeye de devam edemedim. Kontrollü bir şekilde azar azar yuttum sesimi.
Sonra da neden böyle yaptım acanba dedim? Kendi kendine sevinmek suç mu?
Müzikaller açıktan yalan söylüyor. Kimsenin şarkıya katıldığı filan yok....Sokak lambaları da yetersiz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder